W ostatnich dniach "parcie na szkło miały zdecydowanie sikory bogatki. Do ziaren dokupiłam orzeszki i specjalny orzeszkowy karmnik. Bardzo im się spodobał.
Nieopodal karmnika rosną wiśnie, które są miejscem obserwacyjnym i wyczekującym dla moich ptaków.
A tu bogatka na patyku przymocowanym do karmnika.
A tu karmnik orzechowy, hit dla sikor.
Największa z europejskich sikor i w wielu miejscach najliczniejsza. W przeciwieństwie do niektórych sikor obie płci bogatki ubarwione są niemalże jednakowo, ale jednak występują różnice w upierzeniu. Samiec wyróżnia się szerszym i dłuższym (wychodzącym od gardzieli po ogon) czarnym paskiem na żółtej piersi i brzuchu oraz błyszczącą czarną głową i karkiem. Samice mają bardziej matową głowę i czarny pasek na spodzie ciała kończy się już na wysokości nóg. Obie płci są zbliżonej wielkości. Upierzenie P. m. major - czarna głowa z białymi policzkami. Wierzch ciała oliwkowy, a pokrywy skrzydłowe szaroniebieskie z białym prążkiem. Spód żółty z czarną, podłużną pręgą (szerszą u samca niż u samicy). Skrzydła i ogon są czarnoszare, a na lotkach widać poprzeczną białą pręgę. Bogatki mają czarne dzioby, ciemnobrązowe tęczówki oczu i szaroniebieskie dość długie i silne nogi, dzięki którym poruszają się zręcznie pomiędzy gałązkami. Młode mają bledsze odcienie upierzenia - czerń zastąpioną brązem, policzki żółtawe, spód
matowożółty, ale poza tymi cechami są podobne do ptaków dorosłych.
Długość ciała 14–16 cm, z czego 28-32 mm przypada na czaszkę, w tym 10-13 mm na dziób. Rozpiętość skrzydeł 22 cm. Środkowa para sterówek o długości 64 mm, trzy kolejne pary 65 mm. Okres pierzenia trwa od połowy maja do połowy października.
Masa ciała ok. 20-30 g
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz